A variety of people have taken famous works that were blog-like and have been posting them bit-by-bit as if they were a new blog. Samuel Pepy's Diary is the most famous example that comes to mind, but I've seen four of five of these. For the past few months, I've been thinking it would be possible to do the same thing with Basho's Narrow Road to the Far North -- but in Esperanto, of course. And supplemented with postings from people in various parts of the world commenting on how it is interpreted and constructed in a different time and place than where it was written. I've proposed this as a project at Japaneskoj.   Diversaj homoj prenas famaj verkoj kiu estis blogecaj kaj afiŝas ilin, pecon post peco, kvazaŭ ili estas novaj blogoj. La Taglibroj de Samuel Pepys estas la plej fama kiun mi konas, sed mi vidis kvar aŭ kvin da ili. Dum la pasintaj monatoj, mi ekpensas ke eblus fari same kun la libro Mallarĝa Vojo al Fora Nordo de Baŝo -- sed en Esperanto, kompreneble. Kaj aldonita kun afiŝoj de homoj en diversaj mondpartoj kiuj esprimas kiel oni kommprenas kaj konstruas ĝin en malsamaj tempoj kaj lokoj ol ĝi estis skribita. Mi proponis tion kiel projekto ĉe Japaneskoj. 
 If you haven't read Narrow Road, it is a kind of travelogue: brief accounts of Basho's travels to various places important to someone who had read widely in literature and wanted to visit the sites where famous writings were set or where great events happened. Or where famous people had started or ended their lives. But it's also about Basho's inward journey into himself and his own understandings. And about his trip through life and his recognition of his own life, as a journey, coming to an end.   Se vi ne legis Mallarĝaj Vojoj, ĝi estas kiel vojaĝo-logo: mallongaj priskriboj de la vojaôj de Baŝo al diversaj lokoj gravaj al iu, kiu profunde legis literaturon kiu volis viziti la lokojn kie famaj verkoj ensceniĝis aŭ kie gravaj okazaĵoj pasis. Aŭ kie famaj homoj komencis aŭ finis siajn vivojn. Sed ankaŭ estas pri la ena vojaĝo de Baŝo en sin mem kaj siajn proprajn konojn. Kaj pri sia vojaĝo tra la vivo kaj la rekono ke sia vivo, kiel vojaĝo, finiĝas. 
    Mi ne trovis Esperantan tradukon. Bedaũrinde, ĉar mi ne parolas la japanan, mi apenaŭ povas helpi. Sed eble kelkaj el la aliaj homoj kiuj partoprenas Japaneskojn interesiĝos pri tiu parto. Kiel mi diris en la afiŝo, mi imagas ke ni komencu je la 27a de marto, kiam Baŝo mem komencis sian vojaĝon en la libro. Ni povus afiŝi unu ĉapitron, ĉiusemajne kaj aliajn verkaĵojn de aliaj mondparto kie homoj vizitos similajn lokojn en siaj landoj kaj reliefigos siajn spertojn apud tiu de Baŝo. Ĉe la fino, se ĝi bonas, ni eble povus preni la plej bondajn partojn kaj eldoni la tuton en libro-formo por la UK en Jokohamo. Ni povus uzi la blogon por reklami la 2007 UK kaj japana literaturo. 
 ----   ---- 
 I got the October issue of Esperanto today and really liked some of the things Humphrey Tonkin said about the Nitobe Simpozio that echo the things I've been trying to communicate to the GV folks.   Mi ricevis la oktobran eldonon de Esperanto kaj tre ŝatis kelkaj aferojn kiujn diris Humphrey Tonkin pri la Nitobe Simpozio kiu eĥas la aferojn mi provas klarigi al la GV-anoj. 
 The attendees found that language questions have been relatively neglected "in terms of the political decision-making" in the EU and that "normal language practices that contradict the principles of multilingualism and linguistic equality" have come to be tolerated. They mourn the "notable reduction of language instruction other than English" in the EU schools and the "avoidance of public discussion" about alternatives to the dominance of the English language and about language policy generally.
In sum, the great languages enjoy advantages and the smaller languages carry a burden, for example in education, where for the English-speaking countries, foreign language learning is nearly a luxury while in countries with smaller languages it is a heavy necessity.
A young parlementarian from Slovakia, Edita Angyalova, with wisdom beyond her age, reminded the attendees that having a simulation to something that the public doesn't recognize as a problem is a political cul-de-sac: it is first necessary to make the public aware of the problem. And that task, large and complex, remains largely unfulfilled. 		  La simpozianoj oppiniis, ke lingvaj demandoj estas relative neglectataj "en la politika decidofarado" en EU, kaj ke "normoj de lingva praktiko, kiuj kontraŭas la principojn de multlingvismo kaj lingva egaleco" estas tamen tolerataj. Ili bedaŭras la "remarkindan redukton de la instruado de lingvoj aliaj ol la angla" en la lernejoj de la EU-statoj kaj la "eviton de malferma publika diskutado" pri alternativoj al la dominado de la angla lingvo kaj pri lingvopolitiko ĝenerale.
Mallonge dirite, la grandaj lingvoj ĝuas avantaĝojn kaj la malgrandaj portas ŝarĝojn, ekzemple en edukado, kie por la anglalingvaj landoj fremdlingva instruado estas preskaŭ lukso, dum ĉe landoj kun malgrandaj lingvoj, ĝi estas peza neceso.
Juna parlamentanino el Slovakio, Edita Angyalova, per saĝo preter sia juneco, memorigas la simpozianojn, ke havi solvon al io, kiun la publiko ne rimarkis kiel problemon, kondukas al politika sakstrato: unue necesas konsciigi la publikon pri la problemo. Kaj tiu tasko, granda kaj komplika, restas plejparte neplenumita. 
 It remains to be seen whether I'll be able to get the points accross.   Ni vidu ĉu mi sukcesos komprenigi ilin. 

StevenBrewer